Gülümse Biraz
Naif kalbinle yeter yorulduğun… Şimdi kır kabuğunu ve aş ufuklarını… Kovandan çıkmayan arı bal yapamaz unutma… Dünün kahrına inat bugünün enerjisiyle neşelendir yarını… Ceplerine şiir doldur varsın başka ceplerden taşsın…
Narin ve Nadide Ütopyalarımız
Dünya hergün biraz daha nobranlaşıyor. Göz aşinalıkları azalıp gerilen sinirlerin çıkmaza soktuğu iletişim dar boğazlarından benliğimizi yara bere almadan geçirmeye çalışıyoruz emellerimize doğru… Uzakları yakın yapan yenilikler olsa da, yakınları…
En Mühim Mesele
En mühim mesele elbette ki yaşıyor olmaktı. Bu – kimisine göre tabii- şairane hayatın bir parçası olmaktan harikulade mutluluk duyanlardan bahsediyorum. Ne var ki ben bu kimilerinden değilim. Ki beni…
Toplum mu Sen mi?
Hayat bu kadar zor mu sahiden? Yoksa biz mi böylesine zorlaştırıyoruz hayatı? İnsanları öylesine umursuyorum ki kendi düşüncelerim hayatımı yönetebilmek için sürekli benimle savaş halinde. Aile, akraba, çevre… Neden kendimizden…
Bir Beyoğlu Rapsodisi Öncesi..
Sevgili okuyucu;
Bu zamana kadar hep kadınlarla alakalı vurdumduymaz akıllanmaz seviyede olan yazılarıma denk geldin, aşık oldum, bundan önceki tüm kadınlardan onun adına özür dilerim.. Bitirirken bir Romeo&Juliet tiradıyla bitirelim,
''insan sevdikçe güzelleşir,
güzelleştikçe de
bir pırıltı verir dünyaya kendinden.''
Umutsuz Bir Karanlıktayım
Merhaba Sonat. Artık şunu çok iyi anladım ki sen aslında benim kendime kaçışlarımda sığındığım bir limansın yalnızca. Ne adının ne kim olduğunun bir önemi yok. Yüzünü bile hatırlamazken her defasında…
Bu Bayram Neler Olmasın?
Son günleri salgınların, savaşların, toplumsal sorunların gölgesinde kalıp, biraz tatsız tuzsuz geçse de herşeye rağmen Orucun, Teravihin, maneviyatın ve paylaşımın tadını almaya azmettiğimiz bir Ramazan’ın daha sonuna geldik. Ben de…
CAYDIRICI GÜÇ
Rus-Ukr savaşının gölgesinde, savaş gücü olan ülkelerin bir hazırlığa girdiği görülmektedir. Bu ülkeler arasında biz de bulunuyoruz. Yapılan hamlelere bakılacak olursa bu savaşın masada bitmeyeceği, bir virüs gibi yayılacağı öngörülebilir…
Karamsarlık Girdabının Ucunda Cesaretle Bekleyen Yüzler
Ruh ve beden çıkmazında prangalara vurulmuşken biyolojik açlığımın sınırında çürümeye mahkum kılınmış mantığımın son düşüncelerini bozuk para gibi harcıyorum. Sonsuz bir yolculuğa çıkmak, ızdırap veren anıların ağırlığı altında ezilip, büzülürken…
Küresel Isınma Artıyor, Çorapsız Anneler Donarken…
Oysa ne güzel umutlarla girmiştik 2022’ye… Belki Korona’nın üzerimizde bıraktığı yıpranmışlık duygusunu yırtıp atmak için ne hayaller kurmuştuk yeni yıla dair… Yine yılmamızın bu kadar erken gelebileceğini nasıl bilebilirdik ki..?…
Kendinden Vazgeçmek
Sonat’ın gözlerinde gördüğü şey gerçekten aşk mıydı? İnci bu soruyu düşünüp duruyordu. Ona olan duyguları bugüne dek kimseye karşı hissetmediği duygulardı. Fakat yine de bu yaşadığı şey, asırlardır destanlara konu…
BİR TUTAM İRADE
Bir hikâyenin sonunu onu kurgulayan mı getirir yoksa karakterler mi seçer kendi kaderlerini? Bir karaktere yeteri kadar irade verilirse onun için yazılan sonu değiştirebilir mi? Merak ediyorum; hepimiz kendi hikâyelerimizin karakterleriysek bizim olduğunu düşündüğümüz iradelerimize ne kadar sahibiz?