Elimden ancak yazmak gelir.Gelir de gider sonbahar gibi sessiz ve somurtkan…Kalp çarpıntım başlar,ellerim kilitlenir,dudaklarımla yaşarım.Dudaklarım bağlanır,beynim temizlenir,sana olan tek damla aşkımla yaşarım.
Öfke nöbetleri geçen saat 3-5;Ben onu beklerim,o beni kollar.Seni kusarken karanlık bir güneş lambasına
ne seni yakalayabilirim ne karanlık güneş kuytusunu.Ben aslında bir bok yapamam.Seni nasıl kazanamadıysam,
hayatı da kazanamam.
özlemini nasıl gömemediysem iki satırlık orospu kağıtlarına,
gözlerini de göremem aynı orospu kağıtlarının bakışlarında.
Vasıfsız,varlıksız,sadece bardaklarla ritim yapan bir çingeneyim aslında ben.Ne bugünden tat,ne ileriden…Hepsinin sonu boka çıkar benim için.Tanrı denen zabıta çıkagelir daha para kazanamadan.Bardaklarımı kırar,tokat atar ve yeni bardaklar bulmak için hırsızlık yaptırır.
Bir de üstüne hapis yatarım ki değmeyin keyfime.65 yıl yaşatır beni.Gelmez Azrail sıfatsızı canımı almaya.Aç kor,susuz getirmez bir paket Mavi Pall Mall.N’olur ölümün orgazmıyla bir sigara tüttürsem?
Uzatsam ayaklarımı,göğsüme saçlarını dökse bir kalp krizi;
ve tatlı tatlı inletse beni Azrail’e inat…
