Mutluluğu da yazmayı isterdim, satırlarıma dokumayı,
Habersizce birilerini teselli etmeyi, buruk bir kalbe dokunmayı,
Hüzünlü şarkılar dinlemeyi bırakmalıydım, acıklı kitaplar okumayı,
Sessizliği yayan değil de bozan olmak vardı, çünkü istemezdim paranoyak gözlerce okunmayı.