Yokluğun yüreğimde azap dansı ile halay çeker
Dayanamıyorum çığlık çığlık sensizliğe
Bilmem’ki ne zaman biter
Hicran makamında geri çekildim
Sensizliğin ölüm yüzü rüyalarıma girer
Özlem dolu gecelerde bil ki ben hep öldüm
Sanıyorum bu hasretlik belki mezarda biter
Hasreti özlemi azat ettim gönlümde
Seni hatırlatacak bir şey kalmayınca ömrümde
Yaşayamadım nefessiz kaldım
Sensizliğin azabını misafir ettim ömrüme
Sensizlik köpek parçalaması gibi yüreğimde
Yere düşmesin diye acıları uyutuyorum ömrümde
Mehmet Aluç
