Hadi bir yazı yazalım rahatlayalım diye otururdum önceleri masa başına, düşünür dururdum. Sonraları ise düşünceler ağır gelir oldu beynime, boşaltmalıyım diyordum kendime. Konuşmayla rahatlayamadığımı anladığımda oldu sanırım bu. Ve ben o zamandan beri her şeyi yazdım, tüm hislerimi defalarca.
Fakat bu sıralarda sanırım yazmak da ağır gelir oldu. Tüm ifade etmek istediğim şeyleri belki de istemeden geri çevirir oldum. Tüm bunları yazarken bile ne kadar da zorlanıyorum aslında, kendime zorla yazdırıyorum yani bunu. Zorla yazmak olur mu demeyin. Kafanızdaki düşünceler hem beyninize hem ağzınıza hem de ruhunuza ağır gelince kendinizi zorlamanız gerektiğini anlıyorsunuz. Ve tanımlayamadığınız düşünceler belki bunlar, anlıyorsunuzdur umarım söylediklerimi. Ya da anlamayın belki de anlaşılmamak için burdayımdır.
Tüm bunların vardığı bir sonuç yok biliyorum. Bu konuşmayı nasıl bitirmeli bilmiyorum. Fakat içinizde az da olsa anlayan birileri varsa bunu hissedeceğime eminim, teşekkür ederim
