Bir sigara yaktım
Bir sigara daha yaktım diğeri sönünce.
Normalde ben sigara içmem.
Hiçbir koşul da sigara içmeye zorlayamazdı beni.
Gözlerini hesaba katmamıştım büyük olasılıkla.
Ben seni komple yok saymışım belli ki
Yani,
Kavrayamazdım, anlatabiliyor muyum?
İçimde bu denli kabuk tutmaz bir yara.
Seni sebep gösterecek tek neden bulamazdım.
Ama şimdi her şarkı seni anlatıyor,
Her şarkı çiviler çakıyor ruhuma.
Seni sokakta koşturan çocuklara benzetiyorum.
Beni bağışla,
Yere düşüp göz yaşlarına boğulan bir çocuğa,
Daha çok benziyorsun.
Benim elim kolum bağlı hep.
Dilimde adın var, arada hasretine sarılıyorum.
İlerisi yok, ilerisi sahrada kar zaten..
Türkiye de adalet bundan ilerisi.
Ne sen kendi çılgınlığından ödün verip farkedersin beni,
Ne de artık ben boşa geçirebilirim günleri.
Fayda yok,
Elini vicdanına koyan bir insandan bana fayda yok.
Ben yine en dipteyim,
Çıkmayacağım köhne karanlıktan.
Birbiri ardına yakacağım sigaraları.
Beklemek bana kaybettirmez bir şey.
Belki ölürüm, belki koah olurum.
Gelirsin, kamu spotu çekeriz falan.
Ama sen gelmemeyi seversin.
Benim en az seni sevmeyi sevdiğim kadar.
Gelmezsen gelme zaten fakat,
Sana bir – iki tavsiyem var.
Bu köhne felçli mekanda,
Gözlerini gezdirmeyi unutma arada.
Ben ah çeker, sigara içerim.
Ama sen ah çekme, sızlar bir taraflarım.
O zaman sigarayı,
iki katına çıkartırım.
