Yazmak hiç bu kadar dert olmamıştı, yeniden anladım. Yaşamadan, sormadan sadece arandım ve bu uzun bir yoldu bu yüzden bayağı bocaladım ama gene de kalktım, hiç bu kadar umutsuz olmadım.
Mutluydum, koşuyordum; gökte ayaklarım vardı, arşa uzanıyordu. Sonra durdum, merak ettim büyük günahkar oldum. Size nazaran genişti açım, ben sizi görüyordum ama size kıyasla büyüktü acım bir tek ben çekiyordum.
Kazandım, kazandım sonra kaybetmeye alıştım ve bir daha duramadım. Olduğum yerde çabaladım gene de çamurdu üstüm başım size layık olamadım. Bana baktınız uzun uzun ve kirli gözlerle ama zaten hep bendim kötü şimdi iyi bakın çünkü artık bozuldu büyü
