Bölüm 7: Okulda İlk Gün -2!
—“Hangi gruptansın?”—
Cumali, blok dersten sonra kantine indi. Ökkeş ile çırağı rafları yerleştiriyordu.
“Kolay gele kantinci!”
“Eyvallah talebe! İlk dersin nasıl geçti, parmak kaldırdın mı?”
“İlk ders işte! Arkadaşlarla tanışma, kaynaşma.”
“Başka?”
“Ömer diye biri var! Eskilerden herhâlde. Hoca kimin ismini söylediyse, ne halt yediğini bir bir anlattı!”
“Eskilerden! Genelde sistem düşmanıdır. Mutlaka karşı çıkacak bir şeyler bulur. Önceden öyle değildi. Onu delirten Himmet hoca oldu.”
Ökkeş, çayları tepsiye dizdi:
“Sen beş dakika kasada dur. Şunları hocalara dağıtıp geleceğim!”
“Çabuk gel. Daha kütüphaneye gidip kitap arayacağım!”
“Duyduklarıma inanamıyorum! Eskiden rahat uyumak için giderdin ama… “
“Uzatma be!”
Ökkeş, çaylarla kantinden çıktı. Çırak ise, tost ekmeklerini ayırıp içine malzemelerini koyuyordu. Cumali:
“Ay, içim kıyıldı. Şuradan biraz yolluk alayım.”
Gözleriyle rafları taradı. İki poğaçayla soğuk bir meşrubat aldı.
Yeşil Gocuklular Grubu!
Haksızlığa gelemeyen, hakkını arayanların yanındadırlar. Gariban dostu, kendini ezdirmeyen kızlardan oluşur. En etkin isimleri: İlke, Onay ve Mürşit’tir!
Olanları uzaktan izliyorlardı. Cumali ikinci poğaçasına geçmişti ki, İlke:
“Hey! Yediklerinin parasını verdin mi?”
Cumali:
“Ben mi?”
İlke:
“Yok babam!”
Onay:
“Adamın ekmeğiyle niye oynuyorsun ulan? Emek hırsızı mısın sen?”
“Yanlış anladınız! Kantinci eski arkadaşım. Sorun yok.”
Mürşit:
“Ama biz seni yeni görüyoruz! Kimsin sen?” Yavaşça Cumali’nin etrafını sardılar. Onay:
“Hangi gruptansın?”
Cumali:
“Ne grubu, ne üyesi kızlar?” Cumali’yi tartaklamaya başladılar.
“…Ya, bir saniye! Kimseyle bir bağlantım yok, ahh!”
İlke:
“Ajan mısın yoksa? Bizi mi takip ediyorsun hayvan herif?”
“Yok ablacığım, ahh! Ne ajanı vurmasanıza, ahh! İmdaatt!”
Cumali, ellerinden kurtulup tezgâhın üzerinden atladı. Mürşit, meşrubatı arkasından fırlattı:
“Elbet elimize düşersin!”
Kütüphane!
Cumali, nefes nefese giriş kapısına geldi. Gelen var mı diye bakındı.
“Manyak karılar! Az kalsın ögelerime ayıracaklardı!” Yeşil Gocuklular’dan kurtulmuştu.
Öğrenci kartıyla turnikeden geçti.
Kitaplar alt katta, çalışma masaları ise üst kattaydı. Girişte bulunan bilgisayardan sisteme girdi. ‘Zemin Mekaniği’ yazıp arama yaptı. Gelen kodları, kâğıda yazıp rafların arasında dolaşmaya başladı.
Jeoloji Bölümü’nün raflarına geldi. Kâğıtta yazılı kod sırasını buldu. Numarayı eşleştirdi. Kitaba, iki el aynı anda uzandı. Cumali elin sahibini süzdü. Kolu alçılı ve gözlüklüydü. Cumali:
“Bıraksana kitabı birader, yırtacaksın!”
Kırık Kol Nebi:
“Önce ben gördüm. Benim hakkım!”
Cumali:
“Ehh, bırak şunu be!”
Kırık Kol Nebi:
“Dört göz! Formacı!”
Sınav Grubu!
Ders notlarını ve sınavları elinin altında bulunduran grup. Öğrencilere dersler konusunda yardım eder; gerektiğinde, ücret karşılığında yerine sınava girerler. En etkin elemanları: Kırık Kol Nebi, Dört Göz Burak ve Formacı Sadullah’tır.
Arkadaşları, Nebi’nin yardımına koştu.
Dört Göz Burak:
“Hâyırdır, olay mı var?”
Nebi:
“Kitabı buldum! Bu herif elimden almaya çalışıyor!”
Formacı Sadullah:
“Nedir derdin canım?”
Cumali:
“Benim ders kitabım! Hoca ‘kitapsız derse almam’ dedi.”
Dört Göz Burak:
“Bırak şimdi kitabı da bana tanıdık gelmedin. Kitap kurduna da benzemiyorsun! Kimsin sen? Hangi gruptansın?”
“Bir yere bağlı değilim. Sıktınız ha! Ver ulan kitabı mı?” Kitabı alıp Nebi’yi ittirdi.
Formacı Sadullah:
“Bırak ulan kitabı şerefsiz, tutun şunu!” Cumali’nin etrafını sardılar.
Cumali:
“Ah kolum! Bırakın ulan beni!” Buldukları kalın kitaplarla vurmaya başladılar.
Dört Göz Burak:
“Hangi gruptan olduğunu söyleyeceksin!”
Kargaşa, kütüphane sessizliğinde devam etti. Vurma sırası kimde?’ olduğunu tartıştıkları sırada, Cumali ellerinden kurtulup kendini dışarı attı.
—Sonraki Bölüm—
‘Okulda İlk Gün -3!’
Yasin Numan Yılmaz
