Gönlümün her köşesi onunla gitti o an.
Dayan dedim gönlüme, birazcık daha dayan!
Ne kaldı ki şurada, toprağa girmek için,
Gireceksem toprağa bu haykırışlar niçin?
Kimi elimden tutar, kimi hep teskin eder.
Fakat yine tabutun içindeki kaybeder.
Omuzladı dört kişi, yolculuk kısa sürdü,
O tazecik teniyle, saçları yine gürdü.
Dünya gözüyle son kez görmek istedim onu.
Kime isyan etseydim, hak etmedi bu sonu!
“Sevgili” Kitabından.
– Fatih NAMLI
Fatih Namlı
Tarifsiz kederler içindeyim.
twitter.com/intromanizma
twitter.com/intromanizma
Latest posts by Fatih Namlı (see all)
- “Anne” - 11 Ağustos 2014
- “Esir” - 4 Ağustos 2014
- “Bilmeceler” - 7 Temmuz 2014
Article Categories:
Şiir