Kadir DAĞ

Bizler hem güneşi sever olmuşuzHem de bu kadar nankörOysa iki gemininde kaptanı olmaya çalışırkenBirle yetinmeyen olmuşuzHani bizler ki martılara simit atanHani bizler ki hayvanların başını okşayanİyilik karşımızdakinin gözüne sokmak için…

Eski yaşanmışlıkları unutup geleceğe bakalım demek ne kadar kolaydır. Bazen ramak kalır isyana, oysa dilediğince sabır dilersin. Herkes kendi lisanında psikolog kesilir. Dostluğun giderek dert dinlemek noktasında cimrileştiği bir dünyada…

Karlı iklimlerin parmak uçlarını dondurduğu coğrafyada, rakımın bilmem kaç olduğu ve ezgilerin içimize işleyerek bizi ısıttığı köy türkülerine selam olsun. Odun cızırtısıyla sessizlik, akustik bir tınlamayla kulakların pasını sile dursun.…

Hadi söyle paul… Anadoluyu, Trakyayı, Mezopotamyayı söyle. Bize yazları serin, kışları sert türküleri dinlet. Bize şarkılarda yeşeren baharı, dökülen yaprakları ve güneşi dinlet. Sevginin dili yoktur. Şarkılarında dili yoktur. Ses…

Azeri erkanının isimlerinden Şair Baxtiyar Vahapzadə’ye sormuşlar. Nasıl şair olunur? “En sevdiğini elinden alacaksın. Benim vatanımı aldılar.” demiş. Üzgün şiirler, dramatik şiirler nasıl yazılabilirdi. Dememiş miydi? “Getmek isteyirsen behanesiz get …

“Tutsak bir tenhada gece varsa, Öfke kırmızı, öfke alevdir kahırda. Karanlığı içine alacak bir nefes varsa, Huzur turkuaz, huzur gökyüzüdür sabırda.” Oysa iki avucunu birleştirerek öfkesi taşmasın diye büyük bir…

Günaydın diyelim… Güne çaydan önce sigarayla başlayanlara, Güne çaysız başlamam diyenlere, Güne geç başlayıp işe geç kalanlara ve yalnızlığa bugünde bir merhaba diyen umut yüklü çocuklara, gençlere… Gözlerini kapatıp yeşil…

Umut yolculuğuna koşarken adım adım ve yine gece gelecektir. Gece seni içine saracaktır. Öyle yaralarını sararcasına değil, yakarcasına saracaktır. Unutma aşk gece de yaşanır ve sen yine bardağın boş tarafından…

Özlem, kor gibi yakan türkülerdedir. Sessizliğin hakimleştiği, karanlığın güneşin önüne geçtiği ve sensizlik denen illet her geçen gün özgürlüğümü biraz daha alıp tutsaklaştırdığı türküler… İyi mi gelir ve ya kötü…

Güçlünün güçsüzü olabildiğince ezdiği bir dünyada yaşıyoruz. Makamda oturan makamının gücüyle ezmiş. Güzel olan, güzel olmayanı endamıyla ezmiş. Parası olan, parası olmayanı cüzdanıyla ezmiş… Hangimizde ne varsa onunla ezmişiz karşımızdakileri……

Bir dönemin en çok kulak verilen, gazinoları tıklım tıklım dolduran, kendine özgü hafif tarzıyla TRT radyolarında en çok yer verilen  kaba tabiriyle “paşa” , nazik tabirle “sanat güneşi”… O Zeki Müren Sayısız…