Yedisinde ne ise yetmişinde de O değildir insan. Yedisinden yetmişine kadar öyle bir hale getirir ki insanı hayat, Geçmiş fotoğraflarında dahi tanıyamaz kendi kendini insan. Ve sonra şöyle der: ‘’Zaman…
Alıp başını gitmek bir yerlere… Geride bıraktıklarını düşünmeden gitmek hem de. Ne düne ne bugüne odaklanmadan, Sadece şu anda yaşayarak ilerlemek… Anın değerini nefesin kabul etmektir belki de yaşamakta esas…