Üşüyen toprağı emzirse gülün parmak uçları titrermişKendisiyle sevişen adam emanetinin sahillerinde uyur İlk baharıma baskı yapan gözler avare gezermiş
Koskoca evren şu iki laf arasında sıkıştı kaldı, İnsan denen mahluk kendi başına tüm âlemi sardı. Arzuladı ki minnet duyarcasına vardan yok edebilsin. Sitem etse yeter ki, bütün gökyüzü…