Anlamsız gelmesi birçok şeyin, boşlukta olduğunun göstergesiydi. İçinde halledemediği çok şey varken bunları başkalarına aktaramaması tam bir yalnızlığa mahkum ediyordu onu.
Gece, duman kokuyordu Kalktı, dışarı çıktı, etrafına bakındı Mutsuzdu, yüzünden belliydi Çakmağını ateşledi, bir sigara yaktı. Montu da yoktu üstünde üşüyecekti Gerçi o soğuğa dayanır, çorap bile giymezdi. Yavaşça çöktü…
Nerdesin abla? Oysa biz daha sarılamadık bile birbirimize şöyle kardeşçesine. Bir kere görüp kaybettim seni. Oysa daha ben omzunda ağlayacaktım senin yüreğin yanacaktı en az benim kadar. Diyecektim ki ablam…