Beyoğlu’na seslenebileceğim birisi
Var benim,
Saçları bedel binbir satır aşka,
Sussa kıyamet, konuşsa sevda..
Bir gülüşü var
Sanırsın rakı beyazı,
Gökte hilâl, yerde
Ay parçası.
O, benim sevdam.
Anlatırdım,
Her sabah; güneşin doğuşuna,
Her akşam; yakamozun
Susuzluğuna.
Anlatırdım, anlatırdım da
Şu kıskançlık bende olmasa.
Çizerdim,
Her kum tanesine siyah,yeşil,mavi..
Her ağacın gövdesine
Çizerdim, çizerdim de
Paylaşabilseydim güzelliğini.
Söyleyin bilsin,
Aynı şarkıya takılmışken
Dudaklarımız
Denk düşerse adımlarımız
Sevda sokağında;
Aşkı bambaşka kazıyacağım,
Sözüm olsun ona, ayrı sonlara.
O, benim sevdam
Bazen Yanımda
Bazen uzak,çok uzakta
Gitti sanmasın,
Söyleyin bilsin
Ona çıkmayan sokakları ezberleyip
Döneceğim;
Bir gece ay ışığında.
Ben anlatamadım, siz söyleyin..
O, benim..
Bende, en büyük sevda