Hep bildiğim yalnızlıktayım
Gelip geçenler ne fayda
İçimde hep aynı yalnızlık
Hep taşıdığım
Geldiğim yer yine aynı
Alıştığım yalnızlığım
Ne zaman gittim ki zaten
Olmazlar, olanlar
Neyi değiştirdi ki
Gitmeler hep aynı
Bu lanet hangisi
Yalnızlık mı
Yalnız olamamak mı
Koyverdim ruhumu bi bahar sabahına
Sessiz özlediğim geceler
Çocuk ruhuma geri taşındığım saatler
Bir lokma geçmezken boğazından
Yemeğine katık yaptığın gözyaşların
Çay niyetine
Eski acılar yenilerle tanışırken
Koyverdim kendimi
Sarıldım dost yalnızlığıma
Her yer kapalı ne güzel
Bir odanın içinde.
Çok uzakta bütün sahtekar
Bilmece tadında sevgiler
Seni anlamaz bilmez.
Koşmam lazım yine kendime
O çocuk gülüşüm nerede
Saçlarımı açtım yağmura
Ruhumu koyverdim
Deli rüzgarın sesine.