Mutluluğa uzanmış yollarda hep kısa kaldı kolumuz sevgilim,
Gün bize doğardı ya her gün,
Artık umutsuz doğuyor gün, nesesiz batıyor,
Sormuyor yıldızlar seni, biliyorlar içimi,
Yalnızlığın doldurduğu şarabı teker teker yudumluyor kalp
Sevgin uğramıyor, öyle belirsiz
Aşkın saklanmış, öyle sır
Biraz pişmanlık kaçmış gözüne, öyle bariz
Geçmiş vakit, tüm vakitlerimizden
Geçtin mi sen de sendekinden,
Söylendiği kadar kolay değildi,
Her hecede hatırlamaktır unutmak,
Çarpa çarpa kalp çıkar düzlüğe ama yara alırdı,
Seni taşıyan düşünceleri hüzün basardı,
Alabora olurdu tüm sencil aşk,
Durmazdı hiç ne kalpteki kan ne de gözdeki yaş…