Bahardır mevsimlerin en güzeli,
Çünkü o zaman açar
Bütün kış toprağın çilesini çekmiş
Sarı
Neşeli
Çiçekler..
Bahardır mevsimlerin en güzeli,
Sevgililer yıl boyu el ele ısınırken,
Züğürt
Yalnız kalır
Üşür…
Bahar geldimi yeniden his bulur,
Yalnızlıktan sertleşmiş elleri.
Ve yüreği.
En soğuğuysa evi.
Yoksa “yalnızı” demek daha mı doğru?
Çok çok bir ateş yanar
Kış boyu…
Bir çorba pişer
Belki…
Ama züğürdün umru değil.
Camdan bakar.
Bakar.
Dalar.
Gider.
Çünkü bahar gelir,
Camın önü sarı çiçeklerle dolar
Taşar..
Yaşlı gözlerindeki perde kalkar.
Çocukluğunu hatırlar
Titrek hafızasından
Yüzeye çıkar..
Ağlar yaşlı adam
Ağlar.
Ve mırıldanır,
Çocukluğundan kalma
O silik türküyü,
Hatırlar
ve
Mırıldanır…
Ay, Güneşe tutulur, karanlık sevilmez olur.
Çiçekler Ay’ı kıskanır, çekilmez olur.
Bahar gelince sevgilim,
Sensizlik, zavallı gönlüme dert olur.
