Tam da terk etmek üzereydim seni. Her şeyi kalbimde öldürmüşken ufak bir umutla karşıma çıktın. Kendimi toparlamışiken seninle tekrar darmaduman oldum. O deli soruları tekrar sordum ”Neden çıkıp geldi bir anda? ” Sordum sordukça delirdim. Seviyormuş güya beni. Tıpkı ilk anda dediği gibi tekrar inandım. Ama pes edemezdim. Seni seviyorum demenle ben yıkılmamak için çabaladım. Belki tekrar gidecektin. Nerden bilebilirim ki. Kırdın… Bir daha kırabilirsin ama ben buna izin veremezdim. Tekrar yaşatmamak üzere gömdüm ben seni kalbimde. Sende fark ettin biliyorum. Üzüldün de öyle değil mi? Umarım üzülmemişsindir. Bu beden sana kıyabilir mi be çocuk?
