Aslında yazmaya başlamadan önce beni biraz anlamanız gerektiğini düşünüyorum. Neden mi? Çünkü insanlar, arkadaşlarım anlaşılması zor biri olduğumu söyler dururlar hep. Hele ki ailem.. Aslında zor biri değilim, farklı zamanlarda farklı düşünen birisiyim, kısaca şu an etrafımda karşıdan bakıldığında nasıl bir kişi olarak görüldüğümü anlatayım.
Şöyle ki ilkokul dönemlerimde sürekli takdir alan başarılı bir öğrenciydim. Herkes çok başarılı, çok zeki falan diye düşünürdü. Liseye geldik ah şu notlar yok mu beni benden aldılar… Aslında hayatta öyle çok şeyi fark etmemi sağladı ki o düşük notlar, ben bile bir düşününce bazen şaşırıyorum. Düşük notlar gelmeye başlayınca ailem biraz afalladı. Veli toplantılarında alışma dönemi vs. deyip geçiştiriyorlar ama haklıydılar da alışma dönemiydi. Şu an bakıyorum da yüksek not sizi adam yapıyormuş, düşük not ise işe yaramaz, salak, aptal, mankafa birisi oluyormuşsunuz. Ne oldu?
Tekrar sorayım: “Ne değişti?” Ben hala eski bendim fakat insanlar eskisi gibi bakmıyorlardı. Sonra kafama dank etti. İnsanlar ne kadar da yüzsüz ve bencildi. İki senede sanki farklı bir varlık varmış gibi bakmaya başladılar. Şimdi ergen olduğumdan değildi, farklı bir şeyler vardı. Bana bakıldığında artık o eski göz parıldamaları yoktu insanların yüzünde. Bana bakıldığında aşağılama bakışları vardı o suratlarda.
Ben de ne mi yaptım? Tamam, dedim. Öyleyse bundan sonra böyleyim. Artık pek bir şeylerle uğraştığım söylenemez fakat, artık her şeyin farkındayım. Artık sessiz bir oyuncuyum, sahneye çıkıyorum bir iki söz söyleyip geri çıkıyorum. Kısacası insanların benden beklentilerini düşüyorum. İnsanlara bir bakıyorum da ne kadar cin fikirliler. Fesatlar.
Evet şu an gereksiz, fuzuli bir insan olarak oynuyorum. Ama kimse gerçek fikirlerimi bilmiyor. Bunları fark ettiğimde lise 3’e gidiyordum. Şimdi son sınıfım ama pek bir üniversite kazanabileceğime inanmıyorlar. İnanmasınlar da . Ben kendimi biliyorum ya o bana yeter. Tabi buraya yazmaya karar verdiğim andan itibaren artık siz de benim bakış açımdan, belki kendi fikirlerinizle de uyuşan yazılarımı okuyacaksınız.
Saygılarımla,
Fuzuli..