Şu güne kadar birçok şey yaşadım. Aşık oldum, dost oldum, düşman oldum, sevdim, sevilmedim, nefret ettim, iftaraya kurban gittim. Ama ölmedim hala ayaktayım. Bunlar yüzünden ölünmez çünkü. Allah verdiği her yükü sınav olarak verir kuluna. Ve sabrını da verir kul bilmez sanar ki mutsuzluk ona hançerlenmiş ama asıl olan o değildir işte. Asıl olan hayırdır hep demeli insan Allah en iyisini bilir diye. Mesela günün meselesi sevgilisinden ayrılan insanların acı çekmesi. Bunun geçici bir şey olduğunu kendinizden iyi kimse bilmiyor aslında ama kabullenmek istemiyor insan bilirim. Ömründe ilk defa yaşamıyorsun bu acıyı, bugün veya yarın o veya bu nedenden dolayı bu ilişki bitti bitmek zorundaydı, bugün bitti belki de yarın devam edecek veya hiç karşılaşmayacaksınız bir daha aynı şehirde olsanız bile. Ama unutmamalıyız ki kimse kimseye mecbur değil. Sen sevdin diye o sevmek zorunda değil. Güvendiysen güvenmek zorunda değil. Verilen sözler tutulmak zorunda da değil. Günümüzdeki ilişkiler böyle işte. Dün canın olan sevgilin bugün seni aklının ucuna bile getirmiyor. Ve hiçbiriniz farkında değilsiniz bunun vebali çok büyük. Ya da bilip de bilmemezlikten geliyosunuz, bu kadar basit olmayın. Ha madem sevdin ayrıldın olmadı bari arkasından konuşup muhabbetini etme, iyi veya kötü onun adını ağzına alma artık, bu kadar basit olma, gıybet etme, beddua etme. Bunlar zaman kaybıdır, senden birçok şey bekleyen bir annen var, baban var, kardeşlerin var. Zor olmak yerine basitliği seçme. Böyle düşündüğün sürece kazanacaksın inan. Unutma hiçbir şey kazandırmaz bunlar. Kalk bir aynaya bak. Ve yıkıldığın her an yok olmadığına şükret.
