masamın üstü dağınık
karalanmış bir kaç söz var,
muhtemelen seninle buluşamadan çöp olacak,
yatağım toplanmamış günlerdir
ve odam soğuk.
seni özlediğimi söyleyemiyorum kimseye,
kendime bile,
gözlerin adına bir umudum dahi kalmadı
hem zaten bu memlekette umut pek işe yaramıyor.
yüzünde beliren o son çizginin hikayesinde ben varım
o çizgiye baktıkça hatırla beni
aynalar eksik olmasın hayatından
belki bağışlarsın beni.
