Belki bir çiçek gibi açacaktın vatanın bağrında
Bir küçücük gonca olacaktın babanın kucağında
Gözlerinin rengini annesinden alan sen çocuk
Eksik malzeme yapımıyla atında kaldın betonun
Bir deniz olsam vursa dalgalarım kıyılara dizen mavi gözlü kız
Denizinde kumlarla ev yapıldı denizinde kurudu gitti
Şimdi bakıyorum yıkımlara ve altında kalan çocuklar mavi gözlü kızlarım
Istırap içinde kendimi suçlu hissederek elim uzanmıyor
Ah keşke o gece saat 04:17 de zaman dursaydı
Koşsaydık sizlere uçarcasına
Geride eksik solmuş yırtık fotoğraflarınız
Yırtılmış oyuncaklarınız kaldı
Damla damla yağmur olsa aksa gözlerimden ne fayda
Vicdansız oluşumuz giriyorken kayda
Artık denizler üstünde martılarda uçmuyor
Beni de sorarsanız bu kalp artık taşımıyor
Kapatsam gözlerimi şu an,
Sizleri yanımda gülümserken görsem
İşte asıl kazanç bu diyeceğim
Bilmem Rabbim nasip eder mi?
Mehmet Aluç
