Sabah uyandım
Yüzümde terler
Gözlerimde yaşlar şeklinde
Yine mi yine mi aklımdaydın
Hayır değildin
Ondan böyle uyandım
Ben artık aciz değilim
Artık yalnız değilim
İyi ki hayır demişim
Eskiden her zaman hissettiğim yalnızlığı
Şimdi sadece yatakta hissediyorum
Terliyorum
Aslında bütün bu sular
Benim içimin ağlaması
Ağlıyorum çünkü ne kadar kurtuldum desem de
Biliyorum ki kurtulmak zor
Ama ikna edicem kendimi
Ve sonunda anlıcam
Sendin benim düşmanım
Sendin beni ölümün kıyısına sürükleyen
Sendin
Beni
Bir başkası yapan
Bana ben olduğumu unutturan.
