Nereden başlasam hikayeme? Başlamak zor geliyor, herşey gibi bunun da sonu var biliyorum.Ancak hiçbir sonu yakıştıramıyorum.Umutsuzluk denizinin ortasındayım, en kötüsüde kayığım su alıyor.Kısacası yalnızım.Bir yalnızlık yakışıyor bana zaten.Her seferinde yüzlerce ses arasında sessizlik olmayı seçiyorum.Seviyorum galiba.Ama bazen zor geliyor.O kadar ses dinleyip hiçbir şey anlatamamak.Bitiyorum,eriyorum…Artık başkalarına destek de olamıyorum,Dostlarımın üzüntüleri bile yapmacïk geliyor.Nasıl bilebilirim ki onları teselli etmeyi? Bu zamana kadar dertlerimi anlattığım bir ben vardım bir de ben.Daha kendimi avutamazken başkasını nasıl avuturum?Yalan da söyleyemem hem.Bu kadar kolay mı her şey geçecek demek?Hiçbir şeye sahip değilim şu hayatta.Tek bir şey var o da ben.Ama nasıl anlatırım kendimi.Adı üstünde sessizliğim ben.Konuşacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum.Çığlık çığlığa susuyorum.Duyuyor musunuz?
