yağmurla gelen hasret kokusu yine sardı başımı.
seni yazarken bilincimi yitiriyorum ve
sustum derin bir ahh çektim ağladım senin için
nedendir bilirsin hep sen varsın gözlerimde
aklımdasın fikrimdesin anlatılmaz birşey bu
dayanılmaz birşey bu
gözlerine bakamamak
her baktığımda bilincini yitirmek
dayanılmaz birşey bu
kalemden kağıda bırakılan her hatırada
satırların sen kokması
gözlerimin hep sen dolması
aklımın senle son bulması
kulaklarımın sesinle dolması
kuşların uçması
güneşin
kalbimin içine, içine doğması
ne kadar doğru
ne kadar yanlış şimdi seni düşünmek
sen kokan satırları
seni yaşarken şiirselleştirmek
özlemek, özlemeek
ve seniz bir sabah da yine seni özlemek
şimdi kaçıncı rüyadasın
kaçıncı yalnız bir bahardasın
eksik birşey var bu bahara dair
kimseye anlatamadığım
kimsenin anlamadığı
gerçekten gözlerinde banada
bu son baharında bana da yer var mı ?