Uykusuzum dostum, uykusuzum
Bir sen anlarsın, bilirsin beni
Bir de derdimi anlattığım şu gök kubbe
Yorgunum dostum, yorgunum
Bilir misin bu sabah deniz olmak istedim
O, erimiş altın gibi parlarken güneşin cömert ilgisiyle
Ve vuruken kıyıya şen bir çoşkuyla
Ben durdum pencere kenarında, onu dinledim
Daha sonraları erişemediğim bir huzur veriyor doğa bana
Teselli sunuyor ruhuma ve bedenime
Çiğ damlacıklarıyla ıslanmış yaprakların hatırası bellekte kalıyor
Sen yokken, kalbime yakın insan, anılara sığınıyorum
Issız olmak istiyorum dostum, ıssız olmak
Ve ıssız bir ormana sığınmak
Kaybolmak istiyorum ağaçların arasında
Tanımak istiyorum en cesur tırtılı ve en cüretkar martıyı
Sen de maceracı ruhunla eşlik et bana
Bırakalım geride tüm önyargıları ve eleştirileri
Rüzgarın götürdüğü yere gidelim
Sen, ey merak eden, katıl bana
Bir gün hatırlarsak eski hayatımızı
Ve anlamaya çalışırsak yanlışı doğruyu
Engin bir bilgelikle ve anlayışla yargılayalım
Doğanın bize yeni bahşettiği gözlerle