bir istanbul gecesinden yazıyorum
bitmeyen gecelerimi yanıma aldım
bir umut ertesinden yazıyorum
yapayalnız kalmışım oysa biliyorum
derinliklerindeyim kayboluyorum
kayboldukça kendimi buluyorum
bitmeyen bir yoldan yazıyorum
yolun sonunu bilmiyorum
kahverengilerini giyinmişsin
hani şu delip geçen
kurşundan hızlı olduğu aşikar
ancak sevenin anlayacağı hızda
gözlerinden bahsediyorum
gökyüzünde uçuyorum
kara bulutlar bazen görüyorum
sonsuz atmosferden yazıyorum
düşecek miyim bilmiyorum
gözlerinde kaybediyorum
bildiğim herşey yokuluyor
gözbebeklerinden yazıyorum
bakacak mısın bilmiyorum
