Bir gidip bir gelmek bir var olup bir yok olmak bir gün hayat dolu gülücükler saçarken bir anda ölümü arzulamak bunu ancak yaşayan bilir. Herkese umut verip sonra bir anda çökmek bunlar bence hiç kolay şeyler değil işte kolay bile yazılmazken kolay hiç kolay yaşanmıyor.İnsanlara söz veriyorsun yapacağım bu sefer diyorsun sonra tekrar çökmüşsün bitmişsin oysaki ortada hiç bir şey yok kendine engel olamıyorsun en ufak bir şeyde tüm yaşama zevkin gidiyor ölüm bile kaçış gözükmüyor bütün kapılar kapalı o kadar çaresiz hissediyorsun ki kendini hangi deliye kaçacağını şaşırıyorsun gözlerin kararıyor uyumak bile çare olmuyor her yerin uyuşuyor ellerini yumruk bile yapamıyorsun evet bir de sana gelip küsüyorlar zaten bir o kadar korkuyorsun kaybetmekten iyice telaşa kapılıyorsun güzel şeyler yapıyım diyorsun ama biliyorsun seni hiç bir şey tatmin etmeyecek bu aralar belki diyorsun saçınla başınla uğraşıyorsun olmuyor işte olmuyor zorla kendini diyorlar ben ise kendimi o kadar zorluyorum ki ah bir bilseler beynimde neler gezdiğini akşam yatarken sabah çok güzel bir gün olacak diyorum sabah kalkıyorum zor bela canim hiç bir şey istemiyor bir önceki gün bin hevesle aldığım kazak ertesi gün hiç hoşuma gitmiyor siz söyleyin bana ben napayim doktor bile dedi bu hastalık artık senin arkadaşın onunla iyi geçinmesini bileceksin diye bunun adi duygu durum bozukluğu yani bipolar ve sizler için paylaşıyorum ben yalnızım ama siz yalnız olmadığınızı anlayın çünkü ben varım