Ne hissettiğini bilemezsin bazen. Korkuların vardır. Tekrar aynı şeyleri yaşamak istemezsin. Güven sorunun vardır belkide. Sana gelen birini geri tepmezsin. Çünkü alışırsın. Ve zaman zaman sana iyi geldiğini düşünürsün. Gerçekten iyi hissettirir sana. Ama bunu kabullenmesi oldukça zordur. Hoşlanamazsın gibi gelir. Aşık olamazsın gibi gelir. O bir adımı atsan her şey daha iyi olacak. Sorunda zaten o adımı atamamak bazen. Sadece buna korkun vardır. Görünürde basit ve kolay bir adım. İçini açınca ama korku dolu bir adım.
Kabullenemezsin. Sana iyi hissettirdiğini kabullenemezsin. Belkide uzun zamandır değer verilmemiştir, bu ilgiyle biraz şımarırsın. Bu ilgiden mi hoşlanırsın yoksa aslında sana iyi gelen insandan mı, onu anlayamazsın bir türlü. En zoru da bu.
Mesela alışırsın ; tartışırsın ve yazmazsınız birbirinize. O an insan yine bir korku içine düşüyor. Bu da mı aynı diyorsunuz. Duygu yoğunluğu yaşıyorsunuz ve sadece sarılsanız hallolacak bir duygu yoğunluğu bu belkide. Ama bu çok uzak gelir. Mesafe anlamında uzak değil ama. Başka türlü uzaklık.