Bir ah çekiyorum yukarıya bakarak
Kararan bulutlar
Kırmızılaşan güneş ve
Gece olmak için sessizleşen sokaklar
Bir ah çekiyorum aşağıya bakarak
Evlerin ışıkları yanmış
Soba başlarında yapılan sohbetli
Yemeklerin yerini
Televizyon ve bilgisayar almış
Sokaklar ise bu olayı
Sessizlikle karşılıyor.
Bir ah çekiyorum insanlara bakarak
İyiler azalmış
Kötüler çoğalmış
Artık her şey bir çıkar meselesi olmuş
Bir ah çekiyorum denize bakarak
Bir temiz sade kalan o
Derken insanlar onu da
Pisletmiş mavinin üzerine
Siyah çöpler atmışlar…
Bir ah çekiyorum
Beyaz olan insanları kirletenlere
Bakarak…
Bir ah çekiyorum teknolojiye bakarak
Bir ah çekerek sohbetleri özlüyorum
Ve gelişmenin bizden
Hep iyi şeyleri aldığını
Hatırlatarak son defa
Bir ah çekerek
Gökyüzüne,denize,insanlara
Ve evlere bakıyorum…
Anlıyorum ki önemli olan
Şu Dünya’da Gelişirken değişmemek
Değişipte havalanmamak
Değişmeyip havasız
Aşağıda küçük kalmak
Belki de insanlar küçük kalamadıkları
İçin ah çekmeli…
Şair:Cansu Porsuk(Mutlu Çocuk)
