bir haykırsam sokaklarınızda
sarhoş çığlıkları gibi değil
aklım başımda gibi de değil
zaten uzun zamandır aklım başımda da değil…
bir çocuk hatırlıyorum
cam kenarlarında sabahlara dek uzanan
yağmur bekleyişlerine tutulan bir çocuk
ben miydim o? ..bilmiyorum…
burada göklere dek uzanıyor yalnızlığım
onlarca kadın yüzü geçiyor aklımdan
bir an utanıyorum bu denli çirkinim diye
ama bunun mesulü ben değilim, göklere dek uzanan yalnızlığım.
kaç günüm kaldı böyle harcanacak?
ve kaç satır şiirlerim kaldı yakaracak?
gene de umuduyla uyanıyorum
gülüşeceğimiz deniz fenerlerinin…
göle giden yol neden bu kadar uzadı?
hem bu sazlıkları da kim kuruttu?
güzel şarkılar söylerlerdi bana…
bir haykırsam sokaklarınızda
camlarınızdan bakar mısınız?
