Bir kadının gözlerinden başlarmış aşk

Bir kadının gözlerinden başlarmış aşk

Bir kadının gözlerinden başlarmış aşk
Bir yudum suyu yudumlar gibi
Doymadan başlarmış,
Bu kadın
Bütün çürük duyguları öldürür içinde önce
Önce içini temizler sonra geçmişini
Neler yaşadım, kimleri sevmişim meğer hep yalanmış dersin,
Onu gördüğün o küçük ana bütün ömrünü bağışlarsın
Ayrılmak istemezsin hiç yanından
Hep o olsun,
Hatta o ilk gördüğün elbiseyi giysin istersin hep
Konuşmak istersin, fakat dudakların dikilir sanki
Her kelime acıtacak, ya da yanlış olacak diye susarsın
Halbuki konuşacak o kadar şey vardır ki
Adalet değildir susmak
Tamam kabulüm ben susarım ama sen konuş
Ben ellerini tutuyum,
Sen parmaklarını parmaklarıma geçir
Bir nehir gibi aksın parmakların,
Beyaz parmakların,
Esmer parmaklarıma,
Temizlesin beni,
Çok kirliyim biliyorsun; evim barkım yok kapın da yaşıyorum

Bir kadının gözlerinden başlarmış aşk
Bir yudum suyu yudumlar gibi
Senin dudaklarında başlarmış

Engin EKİNCİ