-bazen küstahça gülüşlerim olmadı değil hani…
Samimiyetimin arkasına sakladığım yalanlarda kime haksızlık ettim?
çok kinin bedeli miydi bu,
yaptıklarımın hırsını ben ondan çıkarırken aldığım ‘hazzın’ yüzde kaçını vicdanımla ödedim?
-onu sevdin mi?
Gözlerinde gördüğüm o pişmanlık, biraz özlem, geçmişten kalan bir kaç anı.
Belki de dudaklarından her kelimende onu hatırlıyorsundur…
-her gece gördüğüm kabusları bilmiyorsun.
O, intikamını aldı benden. Öldürmekten beter etti Kardelen.
O, kendi canını en az acıtanı seçti. O gitti Kardelen.
-aldığı nefesin her anında çektiği acıları hangi mutluluk hafifletirdi ki?
Hangi aşk
hangi aşkın meyvesi
hangi aşkın deli saçması mutluluğu söyle!!!
Yarası diner miydi..
Artık bırak!
Rahat bırak onu ki: uyusun!
-kabuslarım Kardelen.
Sevdiğini kaybetmek bir yana, pişmanlığım öldürüyor beni hergün.
Hergün sana baktığımda onu görmek ne demek sen bilmiyorsun.
Bu yüzden kaçtım hep senden.
Bana en ihtiyacın olduğunda kaçtım.
KORKTUM!!
Ben senin her kelimenden onunla yüzleştim, her bakışında..
Bu ne demek bilmiyorsun.
-neyi öldürdüğünü gör öyleyse.
Bana bak
ve daha da yansın canın.
Hayatın boyunca can çekişeceksin.
Tüm olanlara ramen sana öldürdüğün kadını sunacağım,
her bakışımda.
Ben ki aldığım her nefeste bir ölü.
şimdi istersen bağır çağır bana.
üzgünüm bir kelebeği ölümle tehdit edemezsin BABA.