ve çırpınış ve gülüş
oynayın saçlarımla bütün dalgalar
ve deniz ve güneş
bunların hepsi arka bahçede bir sahne
söyle bana, kimin için bu çift kişilik ders
utanarak söylüyorum tanrım; ben vurulmuşum
bir şiir mısrası ile, tek kişi dahil
kokusu çarpar tüm sevilenlerin
akşamın serinliği misali üzerime üzerime
hiç söylenmemiş bir şarkının aksiliği tutar
hiç istenmemiş bir dileğin olmayışı
– hiç! –
hiç gelmeyişin, bana gelmeyenin
uzun uzadıya bir hasreti var bu şehrin
en uzun gölgede terk edilişin
