Öyle ya nereden bilsin ki benim içimde olanı?Onlara göre sıradan bir kırgınlık ama sana öyle bi batıyor ki büyüyüp koca bir insan oluyorsun.Zaten o zaman kimseler de teselli aramıyorsun;.acılar,içinde bir yol bulup akıp gidiyor.
Yıllar sonra, gidenlerden sonra titrek bir ses kalıyor. Gidenler, özlenenler belki tozlu raflardaki kitap arasında kalıyor. Geçmiş temizliğinde rastlarsın bunlara.Bir parça gözlerin nemlenir;kıyamazsın atmaya.
Bir ömür misafirlik dilediğin gönülden savrulalı çok olmuştur.Ne de çok anlatıp , hayal ettin kim bilir?Sevdalı türküler dinleyip, umut kavanozuna neler de doldurdun;ama bir çırpıda kavanozun kırıldı,umutlar çamura bulandı.
Toplayamadın da değil mi?Kavanozu doldurmak kolay olmuyor.Zaman gerekir.Yeniden dileyişler için yüreğin tozlarını süpürmek gerekir.
