Öyle bir düş kur ki izi kalsın alnın da
Bir şiire daha kıy yanın da olmasada
Satırlarına sakla kimseler duyması da
Aklında oyala uslu bir çocuk gibi
Yalnız bir adam düşün
Issız bir koy
Maviyle yeşili sarmaş dolaş
Bir yelkenli bile demirlememiş
Dahası keşif edilmemiş
Ruyalarına misafir et
Tozu alınmış sırların tavan arasında
“Şarkı mı söylersen eğer kayıp olurum sende denizde damla, şehir de insan da öyle. Ben kayıp olurken sen ararken bulacağız birbirimizi. ”
Ortaçgil şarkısı da mavinin tonunda
Huzuruna soyunmuş
Yalnız bir kadın düşün
Hayalleri örselenmemiş
Umudu daha kirletilmemiş
Gamzeleri kanatlanıp uçmamış
Çokcası onu terketmemiş
Öyle bir düş ki bu cümlelerde ki
Yalnızlık ile yanlışlık paydaş
Yan yana gelememiş iki deli mavi
Ufuk çizgisinde gözlerimi kavuşturduğum…