Uçurumun kenarında kayalar sivridir
Yel vurur sert sert, itercesine
Kartallar susar burada
Kargalar bülbüllere yoldaş
Yalnızlaştırıldım sarp uçurumlarda
Yok, kimsem senden başka
Yanımda dur sadece
Sen(s)sizlikten korkarım
İstediğim biraz mutluluk
Biraz saadet
Bir tutam huzur
Bir şarkı daha çal
Bakarsın gülmeyi öğrenirim
Herkesin gece dediği
Paltomu giymeliyim
Ruhum cesaretten çıplak
Sesine ihtiyacım var. Susma!
Bir şeyler söyle
Bana ihanet eden cesaretimin
Yüzümde hala utancı…
Bir şarkı daha çal arkadaş
İçinde “ağlayan” “keman”
Sürgünlerden “kaya” gibi tok bir ses olsun
Son şarkıyı çal dostum
Ben “sevda nedir?” diye düşünürken
Çayımın şekeri olsun