Yazdığım hikâyeye kendimi karakterimi düşüncelerimi ekleyerek yazsam nasıl olur? Haydi bakalım.
O gün hava soğuktu Nursel sabah evden çıkarken üzerine kalın bir şeyler giymemiş sabah giderken şimdi eve giderken tir tir titriyordu.
Oysa sabah haberlerinde havanın eksi derecelere düştüğünü öğrenmiş bende ona sıkı ve kalın giyinmesini hatırlatmıştım düşünce bazında, lakin dikkate almadı.
Az ileride dolmuş dolu gelinde onu almadan es geçti.
Düşünce bazında söylüyorum ona defalarca bir otobüs kartı al ya otobüse ya metroya binerek gelirsin dedim beni hiç dinlemedi.
Kendine kızarak yürürken karşıdan gelen bir beyefendi ona hıza çarpınca.
-Hey öküz önüne bakar mısın?
Bu arada bu öküz sözü bana aittir yani tam uyduğu için söylüyorum.
Çarpan beyefendi.
-Özür dilerim.
Dedikten sonra şaşkın bir ifade içinde…
-Nursel sen misin?
Nursel de şaşırdı.
-İsmimi nereden biliyorsunuz?
İsmini inanın ben ona söylemedim!
-Lise yılında aynı sınıflarda okumuş ve ben üniversiteyi kazanırken sen çalışma hayatına atılmıştın ben Nurhan.
Nursel birden şaşırdı hafıza merkezine uğrayarak hatırlamaya çalıştı.
Mehmet Aluç