Bir yıl oldu söyleyeceklerim. Bir yıla doldu içime sığmayan düşlerim. Bilirim ben sadece sarı ve kırmızının içine gömülmüş kör bir boğayım. Bazen de maviyim, uzaktan dikkat çeker; gökdelenleri süslerim.
Bilirim yalnızdır yıldızlar. Bilirim Kuzey yıldızı hep beni gözler. Bir yıl oldu söylemiş miydim? Önüme gelene yazalı, önüme gelene okuyalı tam bir yıl olmuş.
Yalanlarla başlamışım yalanlarla son bulmuşum. İroni içinde yüzüp ironi içinde boğulmuşum.
Çam iğnelerinin kokusuyla bezeli bir sprey sıktım saçıma. Çam kokmadı saç tellerim. Oksijen işlemedi saç diplerime. Okside edilmiş rüyaların baş kahramanıyım ben. İz bilmeyen, öz hiç bilmeyen, tam takır kuru bakır bir kahramanım.
Ne yazsam söz olur işte istediğim tam olarak da bu. Beyazlar içinde bir sesim belki bu yüzden de yazdıklarım söz olur. Bazen siyah giyerim. Toz olur evrenin külüne karışırım.
Bir yıl oldu. Bazen karışıyor aklım kelimelerle. Affedin. Affetmeseniz de olsun ziyanı yok. Günün ağarmasına yaşlarım vesile oldu. Her bir okyanusu içine hapseden yaşlarım, gözlerime berraklık getirdi. İşte buradayım. Günler ayları kovaladı, aylar birbirine küstü tam yolu bulamadı.
İşte buradayım.
İçi geçmiş bir yılın son marşıyım.
