Tütsü Şehir: Zaman Gezgini
Sabahları akşam eden karanlıklar gökyüzüne bir gölge gibi düştüğünde hatırlanacak tek şey aydınlıktır.
Bir Zaman gezgini, 39 yıl sonra ülkesine döner ve ülkenin başkentinde zamandan uzak, yargıdan uzak birkaç saat geçirir,neden mi birkaç saat çünkü fazlasını görmeye onun da biliminde gücü yetmez işte tam ondan…
Ben gittiğimde ülkede okunacak çok şey vardı, tüm yayınlar serbest olmasa bile yasaklı yayın bulunurdu. Şimdi bırakın yasaklı yayını, popülist yayın bile okuyan yok.. Ben gittiğimde ülkede giyim kuşam daha moderndi 39 yılda moda dediğin şey benden uzağa yolculuk yapmış. Ben gittiğimde akademisyenler üniversitede olurdu şimdi onların çoğu evlerinde… Ben gittiğimde baskı vardı ama en azından söz söylemek için değil inanıldığı içindi, tüm sözler heba olmuş… Ben gittiğimde para değerliydi çok şeydi,ama iyi bir dostluk satın alamazdı, para her şey olmuş.. Ben gittiğimde yozlaşma vardı, ama ideolojikti,yozlaşma beden bulmuş.. Ben gittiğimde şehirlerde nefes alınacak esnaf dükkanları vardı, herkesin üyesi olduğu zincir fanuslar kafes olmuş… Ben gittiğimde muhalifler hep olurdu, çok bin liraya kitap çıkarmak muhaliflik olmuş… Ben gittiğimde ülke karışıktı, ama bu kadar güvenlik gücü yoktu… Ben gittiğimde akademiler öğrenci yetiştirir ve hocalar onları kucakladı.. Akademiler kendi organik ürünlerini kendi yetiştirir olmuş… Ben gittiğimde gazeteciler vardı, gazetecilik mizah dergilerinde karikatür olmuş… Ben gittiğimde bir dost sohbetinde samimiyet vardı, samimiyetin göstergesi maddecilik olmuş… Ben gittiğimde yarına umut besleyen insanımız vardı, bugünü yaşayabilmek hayal olmuş… Ben gittiğimde sarma tütün en büyük zevkti, görünen o ki bir o, birde toplumları yönlendiren argümanlar değişmemiş…
Neyse fazla kalamam bir an önce döneyim geçmişime yoksa bu sefillik beni de kendine katar elbet…
Hoşçakal gelecek umarım hiç gelmezsin ve merhaba geçmiş sakın geçme, çünkü geçeceğin yerde sana geçit yok….
