Ateşe düşmeden demini alamazsın
Kör kuyularda öylece kalamazsin
Boşuna çırpınıp bagirma
Yolu sen bulacaksın
Bu ayaklar boşuna değil
Bırak gelmeyecekleri
Adını bos yere sayikladiklarini
Onlar birakmadilar mı
Seni en çaresiz en ihtiyacın olduğu anda
Bir başına koyup kacmadilar mı
Geçer aman deyip avutmadilar mı
Vaktin yok deyip bahanelere siginmadilar mı
Korkma işte vazgecemem diye
Koydugun değerin altında ezilmeye
Doymadin mı
Kendi ellerinle diktigin fidanin
Meyvesini komşu yesin
Ne farkeder
Kirildin olmadi
Kizdin olmadi
Sus şimdi
Öyle bir susus olsun ki
Yerin 7 katindan gelsin
Göğün assinina çıksın sesleri de
Duyma
Ardında bıraktıklarını
Nasıl olsa donuncede ordadir diye
Tapusunu verme kalp sermayesinin
Kürtçü dükkanı değilsin sen
Kıymetini geç olunca anlamadilar
Sadece gittikleri yerde bulamadiklari
Icin verdiklerini tekrar geri istediler
Sen verdikçe iyi olunan bencilligin
Sen kirmadikca parcalanan kalbini
Görmediler
Toprağa tohum atmak gibi değildir
Insan oğlu
Allaha emanetle bitmez
Kişinin borcu vardir aslında
Her yolunda yuruduguyle
Ve bilmezlikten geldikçe
Kusur arar karsisindakinde
Yapmasaydin olur adı
Bırak kusuruyla sevdigin ne varsa
Sen arkana bakma
Yanında olmak isteyen
Zaten yine yorende yakınında…