Tek taraflılık bir ilişkinin en boktan şekli değil midir? Varsın ama yoksun. Karşına verdiğin özenin az bir parçasını bile alamıyosun. Umursanmıyosun. Dinlenmiyorsun. Kâle alınmıyorsun. Sadece karşında olan kişinin bencilliği var. Sen önemli değilsin. Karşındaki o kadar önemli ki sen sadece ona bağlısın. Onun mutluluğu onun sıkıntısı onun problemi onun keyfi onun kazancı. Senin her cümlen onun kendi anlatmasını geciktiren ya da onu oyalayan bir konuşma dizisi. Sen onun için hiçsin.Ne dinlemeye değersin ne üzerine yorum yapmaya ne de tebrik edip ortak duygu paylaşımına uygunsun. Çünkü tek olan kendisi. Tek varlık tek yaşayan kendisi ve sadece kendisi. Acaba hayatta bu kadar bencil olursan mı kazanıyorsun? Ne paylaştığın önemli değil mi ya da paylaşılan tek taraflı mı? Birinin bu kadar yoğun bencilliği içinde insanın parmak izi bile belirleyici bir özellik olamaz. Varsın ama yoksun. Birinin bencilliği içinde bataklıkta yüzeyde kalmaya çalışansın. Sen aslında kendi hayatında varlığını hissedememiş başkarının hayatında kendini arayan hiçsin. Varsın
