Gözlerim uzaklara,
Yüreğim tuzaklara dalıyor.
Aşkın da lafın da özü hasretlik…
Ve hasretim geceye uykuyu haram kılıyor,
Seni bana.
Yakınlar hep ulaşılmaz,
Sana giden yollarda.
Ayağıma taşlar çarpıyor.
Tam sana koşarken,
Düşüyorum,kalkamıyorum.
Hep daha derine doğru.
Bir dip ne kadar derin olur,sorma.
O kadar derin olur işte.
Düştüm de bildim.
Kurtulamadım derinden,
“Derûnum”den…
Ömrümün ortasında kara bir nokta,
Yüreğim tam orada.
Bu derûn bir süveyda…
