Duyguların bu kadar hızlı çeşitlilik göstermesi şaşırtıcı. Hisleri kontrol edememek acı verici. Sanki bir kaosun içinde yaşıyordu bu kadın. Bitmişlik, tükenmişlik hissini bir türlü atamıyordu üzerinden. Bir an için ne yapacağına karar verdiğini sanıyor ama başka bir an kararından şüphe duyuyordu. Bu kararsızlığıyla boğuşması bir yana hala tam olarak kendini ifade edemiyordu. Nasılsa öyle yaşamalıydı, kendi gibi. Ama bir türlü tam olarak kendi gibi olamıyordu. Hala korkuyordu anlaşılan. Niçin diğerlerinden bu kadar korktuğuna bir anlam verebilmiş değildi. Kendi gibi olup öyle davranmanın vakti hala gelmemiş miydi? Her şeye yeniden başlayabilirdi. Hala bunun için bir şansı vardı. Ya da öyle değil miydi? Birden kararını verdi ve “yapabilirim sanırım” diye geçirdi içinden. Sonra düşündü; bu “sanırım” da bir karar sayılır mıydı? [19:36 28/10]
