Sokağımıza baktıkça aklıma gelen çocukluğum mu yoksa
Göremediğim hayaller mi
Bilmiyorum .
Altı çizilmiş cümlelerimi
Görmüş olabilir misiniz acaba?
Karanlıkta yaşayan özgürlüğü Tartışmak isterdim ama ortalık çok dağınık toparlansak biraz .
‘Beş liraya fal bakayım’ dedi abla.
Kestanelerle karanlığı konuşurken
Ya da unuturken geçmekte olanları
Belki de durmakta ısrar edenleri ararken, ışıksız kalmış kaldırımsız bir sokakta.
Safderun cümleler saklayan sayfaları
Çeviriyorum sönmekte olan muma
Elektrikler gitmiş olmalı.
Mum sönmekte,
Yarım kalmışlığın kıyısından düşerken dünya.
Kırılmış bir şiir görüyorum
Meşeden yoksun yığınların arasında,
Soramıyorum kim kırdı diye
Çünkü çok yorgun zaman.
