Geceleri ansızın uyanır anılarına dalardı…
Bazen kalkar bir sigara yakardı,
dumanında geçmişine yolculuk yapardı.
Bu hayatta bir başınaydı, sanki çok yalnızdı,
bir evladı vardı tek dayanağıydı.
Aslında güzel kadındı;
saçları siyah upuzun, gözleri kömür karasıydı.
Yüzünde tatlı ufak çilleri vardı,
ne de güzel zarif bir ceylandı.
Bazen aynada kendine bakardı,
nerede yanlış yapıyorum diye kendi kendine sorardı.
Arada bir efkarlanır ufak rakı açardı,
zeki mürenle muhabbete dalardı.
yoktu yanlış yaptığı…
Sadece kendince iki suçu vardı,
biri güvenmek biri de aşık olmaktı.
Hiç geçmeyecek gibiydi bu ızdırabı,
tesellisi sadece ağlamaktı.
Güzel günler sanki çok uzaktı..
Hayır defne sen hiç üzülme,
asla mutlu olamayacağını düşünme.
Sil gözyaşlarını haydi biraz gülümse,
güzel günlerin gelecek umudunu kesme…
seslendirmem ( amatörüm – müzik: firuze ud ve piyano versiyonu)