Yalnızlık kelimesinin harfleriyle oynadın
Yanındayım sözcüğünü yüreğime ektin
İnsanlığın rakamlarının düşüp çıkan gri havasında
Sürekli yükselişte mavi bir gökyüzü oldun
Puslu denizlerin temizsizliğinden
Berraklığın katmanlarına kattın beni
Kanalizasyon kokulu kalplerin odalarından
Güllerin renklerinin estiği yüreğine konuk ettin beni
Pazartesi matinelerinin siyah beyazlığını
Ahenginle en güzel mısralar haline getirdin
İki, üç çizik atarak konakladığım sayılı günlerimi
Ebru’nun nazikliğiyle sanatın evine davetlin yaptın
Sevgisizliğin kıyafetiyle üşüyordum fani dünyada
Sevginin değeriyle ısıttın beni yalan dünyada
