kaç bilinmeyenli denklem olursa olsun hayat sonucunu bulmak için çabalarız. bazen gündüzleri gecelere örter. bazen de saatleri dakikalarla seviştiririz. ama sonucu bilinmeyen günleri aylara öldürten yıllara karşı yine de korkmayız o denklemden. bilinmeyenlere adım atmak korkusuzca insanın nefesinin kuruyup bedeni çöllenene kadar devam eder. varışı olmayan bir koşunun sporcularından başka bir şey değildik. bazen şunu düşünürüm neden hep bir yarış içerisindeyiz? zaten hepimiz bu denklemi çözmek için var olmadık mı? gökkuşağının sonunda hazinenin varlığına inanmak kadar saçma değil mi bilinmeyenleri bilmiş gibi yapmak? yoksa gökkuşağının sonunu arayanlarla hayatı çözdüğüne inanan kişiler aynı mıydı? ama bir şeyi çözmek onu serbest bırakmak değil midir? uçurtmayı havalandırmak için çok çabalarız. ve uçmaya başlayıp göğe yeterince yükseldiğinde ipini bir şeye bağlarız. eğer o ipi çözersek metrelerce yüksekte olan uçurtma gider. veya bir sandalı bağlandığı yerden çözersen serbest kalır ve dalgaların götürdüğü yere kadar gider. bizden uzaklaşır sonuçta. bence hayatı çözmek buna benzer. eğer çözersen hayatı serbest kalır. nereye gideceği belli olmaz. sonra bulması zorlaşır hatta imkansız olur. bu sefer de kaybettiğin hayatı aramaya koyulursun. bana göre aramak çözmekten daha zor. çünkü aramak için hareket etmen gerekir. durmaman gerekir. çok çok düşünmek gerekir. hareket ederken bile düşünmen gerekir. tüm organların yorulana iflas edene kadar araman gerekir. çünkü herkesin hayatı tektir. ama çözmek için sadece düşünmek gerekir. arayıp bulamamak hayal kırıklığı yaratır. çünkü senin olanı kaybetmişsindir ve bulamıyorsundur. başkaları bulup kendine almış olabilir. çözülmüş ve serbest kalmışsa artık o senin değil başkasınındır. ama çözmek öyle değil ki. çözmeye çalıştığın hayat serbest kalmadığı için senindir. dilediğince çözmek için uğraşırsın. bazen çözmek için uğraşır bazen çözmezsin. çünkü sendedir. senin elindedir. varlığını bildiğin hayatının içindesindir. bir de şu var eğer hayatı çözmek istiyorsak niye hep birlikte kafa kafa vermiyoruz? birlikten kuvvet doğar demişler. ama kuvveti sadece yumruk kavga olarak anladığımız için bu işi beceremiyoruz. oysa ki kuvvet denilen şey akıldır. akıldan daha üstün daha kuvvetli bir şey yoktur. akıl en büyük silahtır. sadece kurşunları nereye ve neye sıktığın önemlidir. unutma hayatı çözemezsin belki ama birçok formül bulursun. eğer hayatı bir matematik olarak görüyorsan bil ki matematik yalan söylemez. doğru formüllerle çözmüş isen problemi cevabı bulmuşsundur. lakin hayat matematik değildir. çünkü hayatta ayakkabı bağcığını bağlarken sayılarla öğretilmez.
