Kelimenin tam anlamıyla aşk acısının ne demek olduğunu bilmiyorum. Belki de hayatımdaki eksiklik budur. Bazen ya da sadece mutlu olduğumda inanıyorum aşka. Hayatımın geri kalanı sıkılmakla geçiyor. Sorun şu ki tedavisi olmayan bir durum bu…. Keşke diyor insan. Keşke içim kıpır kıpır olsa, heyecandan midem ağrısa. Hayatın bana gönderdiği onca derinlemesine pasa rağmen ofsayttan kaçamıyorum. Bu bir trajedi. Üstelik çok da kötü bir şaka. Evet dostlar aşık olamıyorum…
Müzik,uyku ve yazmak. Duygularımı benden alıp götüren sadık yardımcılarım. Bazen bir Barış Manço ezgisiyle bazen de hiç hatırlayamadığım rüyalarım çalıyor düşüncelerimi. Bütün bunlar kafamın içinde küçük bir ses bile bırakmıyor.
Eğer zamanda yolculuk yapabilseydim. Şarkıların bana yön vermesini isterdim. Eski şarkıların izinden hikayelerine yaklaşır bana bu eski şarkıların verdiği hüznü daha yakından tanımak isterdim. Rüyalar değil mi dostlarım. Hayatı yaşanlır kılıyor…
Ben, kötü bir adam değildim; daha doğrusu, hiçbir şey olamadım ben: Ne aksi ne iyi, ne alçak ne doğrucu, ne kahraman ne de korkak. Sadece inanmaya çalıştığım şeyi söylerim.
Aşk hakkında söylenenler yanılgıdan ibarettir. Aşk dostum. Aşk oyalanalım diye uydurulmuş bir yalandır.
Şimdilik….
