Henüz doğmamış bir günün başındayız. Sabaha ne kadar var bilemiyorum, gökyüzü kapkara yer bulanmış kara. Dünya senden sonra o kadar hızlı döndü ki ne eksen kaldı bende ne ayar. Şimdi şehrimin sıcaklığı gibi bende indim sıfırın altına. Tükendikçe tükettim hem kendimi hem çaremi. Bulut çökmüş üstüme bir yağmur almış ellerimi. Dondukça donuyorum, oydukça oyuyorum gittiğin yeri belki sen çıkarsın diye. Boşa kürek çekiyorum belki boşa acı çekiyorum bilinmez ama senin için içiyorum bu gece bunu bil. Yıllardır uyumamış gibi yorgunum, sana olan yıllanmışlığımın mahsulü bu yazı okudukça anımsa sarhoş gülüşlerimi. Resimlerini yaktım bugün ısıtmak için sokak köpeklerini.